Примери из праксе

Ocenu dovoljan (2) dobija učenik:

1) koji je usvojio osnovna znanja, umenja i veštine prema programu predmeta;

2) čija su znanja, umenja i veštine na nivou reprodukcije uz nastavnikovu pomoć,

– koji ispoljava teškoće u analizi činjenica, podataka, u njihovom uopštavanju i zaključivanju;

– koji ima sklonosti ka pasivnom zapamćivanju i mehaničkom reprodukovanju;

– koji ima teškoće u pismenom i usmenom izražavanju;

– koji ispoljava nesnalaženje u novim situacijama;

3) koji je ovladao predviđenim psihomotornim veštinama i umenjima u rukovanju sredstvima i tehnikama rada uz pomoć nastavnika.

Ocenu dobar (3) dobija učenik:

1) koji je u celini usvojio osnovna znanja, umenja i veštine i polovinu proširenih znanja, umenja i veštine, a prema programu predmeta;

2) čija su znanja, umenja i veštine na nivou samostalne reprodukcije i razumevanja uz pomoć nastavnika odnosno na nivou mogućnosti učenika da: shvati značenje naučenih sadržaja, objašnjenja i da ih povezuje;

– koji uočava bitno, a…

Pogledaj originalni članak 327 more words

Mačvanski okrug se nalazi u zapadnom delu Srbije, a sedište okruga je grad Šabac.

Pored Šapca, mačvanski okrug čine i opština Bogatić, opština Loznica, opština Vladimirci, opština Koceljeva, opština Mali Zvornik, opština Krupanj i opština Ljubovija.

Površina okruga je 3.268m2 , a broj stanovnika je 339.644.

Nalazi se u zapadnom delu Srbije

Kraj vrednih i vedrih ljudi

Mačva

Mačva je geografski region Srbije duge istorije i bogate tradicije, jedno od najplodnijih i najravnijih područja Srbije. Nalazi se u severozapadnom delu centralne Srbije, sa jednim manjim delom na seveu koji pripada Vojvodini. Prostor Mačve dele opštine Šabac, Bogatić i Sremska Mitrovica. Sa zapada i severa je omeđena rekama Drinom i Savom, a sa istoka i juga od šabačke Posavine i Pocerine odvojena je mačvanskim odsekom koji se pruža od Mišarske ade preko atara Pocerskog Pričinovića, Jevremovca, Maova, Dobrića, Lipolista, Novog Sela i dalje prema zapadu do Drine. Duga je oko 33 kilometra, a u širini doseže najviše 27 kilometara. Mačva je izuzetno ravna – visinska razlika ne prelazi 15 metara. Njeni predeli su prekriveni plodnim aluvijalnim zemljištem veoma pogodnim za ratarstvo i povrtarstvo. U hidrografskom pogledu područje Mačve obeležavaju specifični vodeni tokovi, takozvane mrtvaje – močvare, među kojima su najpoznatije mrtvaje reka Zasavice i Bitve i donjeg toka reke Jerez.

Šabac
Šabac se nalazi u severozapadnom delu centralne Srbije, na obali reke Save, 85 kilometara zapadno od Beograda. Šabac je prestonica Mačve, najvećeg i najplodnijeg ravničarskog područja Srbije južno od Save i Dunava. Prema popisu stanovništva iz 2002. godine, na području opštine Šabac, u 52 naseljena mesta, živi 122.893 stanovnika, dok u samom gradu Šapcu živi 55.163 stanovnika.

On je administrativni, ekonomski i kulturni centar Mačvanskog okruga u čiji sastav ulaze još opštine Bogatić, Loznica, Mali Zvornik, Ljubovija, Krupanj, Koceljeva i Vladimirci. Šabac u administrativno-teritorijalnoj organizaciji Srbije ima status grada.
U Šabac se iz Beograda može doći autoputem prema Hrvatskoj preko odvajanja kod Rume, kao i magistralnim putem preko Obrenovca. Šabac predstavlja svojevrsno čvorište drumskog, železničkog i rečnog saobraćaja. Nalazi se na raskrsnici magistralnog puta Beograd – Obrenovac -Šabac – Loznica – Mali Zvornik i puta Novi Sad – Ruma – Šabac-Valjevo. Železnička pruga Ruma – Šabac danas se više koristi za prevoz robe nego putnika, dok plovni put reke Save uključuje Šabac u rečni saobraćaj Srbije.

Opština Šabac prostire se na površini od 795 kvadratnih kilometara, na području Mačve, Posavine i Pocerine.

Reljef opštine se kreće od nizijskih predela Mačve i Posavine na severu, do brdovito-brežuljkastih predela Pocerine na jugu. Šabac se nalazi na nadmorskoj visini od 65 metara. Njegova klima je umereno-kontinentalna sa specifičnostima koje uslovljava reljef. U nizijskom delu opštine ona je pod uticajem panonske kontinentalne klime, a u južnim predelima pod uticajem planinske klime. Prosečna godišnja temperature područja iznosi 11,5^o C.

Kako opština Šabac izlazi na obale Save i Drine, ona je bogata vodom, kako ovih reka međusobno povezanih kanalskom mrežom na području Mačve, tako i brojnim izvorima pijaće i geotermalne vode. Temeratura geotermalnih voda iznosi oko 80^o C. One predstavljaju neprocenjivo energetsko bogatstvo Mačve, ali se danas veoma malo koriste. Geotermalne vode Mačve mogle bi da budu značajan resurs poljoprivrede, toplifikacije naselja, zdravstvenog turizma i drugih delatnosti.
Brojni arheološki nalazi otkriveni na širem području Mačve govore da je ona bila naseljena još u praistoriji. Početkom nove ere njome su vladali Rimljani iz jedne od svojih prestonica, obližnjeg Sirmiuma, današnje Sremske Mitrovice. Od X veka Mačvom vladaju Ugri, da bi krajem XIII veka ona ušla u sastav države Nemanjića. Njome je upravljao kralj Dragutin. Tada se zvala Donji Srem. Iz tog perioda potiče ime Mačva, koje je tada bilo ime grada a ne plodne ravnice kao danas. Ne zna se pouzdano gde se taj grad nalazio. Tokom srednjeg veka na mestu današnjeg Šapca postojalo je slovensko naselje pod imenom Zaslon. Postojanje ovog naselja zabeleženo je u dubrovačkim spisima iz 1454. godine. Turci su na ovom području svoju vlast učvrstili 1470. kada su nedaleko od Zaslona, na obali Save, sagradili neveliko utvrđenje koje nazivaju Bejerdelen. Ime Šabac novijeg je datuma. Nije pouzdano utvrđeno kako je nastalo. Postoji više tumačenja njegovog nastanka. Najverovatnija je ono koje ga dovodi u vezu sa imenom reke Save: Sava – Savac – Šabac.
U periodu od XVI do XIX veka Šabac je više puta prelazio iz turskih u austrijske ruke i obrnuto, ali mahom je bio pod vlašću Turaka čiju su vladavinu Austrijanci prekidali samo u kratkim periodima. Bila je to tipična orijentalna varoš i pogranično mesto, preko koga su Turci trgovali sa susedima preko Save. U ovom periodu Šabac je stekao obeležje trgovačkog grada, koji će puni procvat doživeti u XIX veku. Odmah po izbijanju Prvog srpskog ustanka, Šapčani su se u velikom broju uključili u borbu protiv Turaka. U selu Mišaru, nedaleko od Šapca, početkom avgusta 1806. odigrao se čuveni Boj na Mišaru, u kome su Srbi izvojevali jednu od najvećih pobeda u Prvom srpskom ustanku. Nakon Drugog srpskog ustanka i prestanka ratnih sukoba, Šabac se ubrzano razvija i modernizuje, čemu je najviše doprineo upravitelj varoši Jevrem Obrenović, brat kneza Miloša Obrenovića, svojom naprednom i prosvećenom vladavinom. Za 15 godina Jevremove vlade Šabac se urbanizuje i modernizuje po ugledu na evropske varoši. Grade se nove ulice i zgrade, otvara bolnica, apoteka, osnovna škola i gimnazija.
U kneževini Srbiji Šabac dobija još više na značaju kao pogranično mesto preko koga se odvija veliki deo trgovine Srbije sa Austrougarskom. Izvoz svinja, konja, goveda, šljiva i drugih srpskih proizvoda ide preko šabačke carinarnice i luke. Šabac se u to vreme brže razvija nego mnoge druge varoši u Srbiji, bivajući rame uz rame sa Beogradom i Kragujevcom. Pored ekonomskog, sve je življi društveni i kulturni život. Prva pozorišna predstava u Šapcu izvedena je 1840. godine, preteča biblioteke, čitalište počelo je sa radom 1847, prvi klavir u Srbiji stigao je u Šabac, osniva se muzička i pevačka družina, kafanski život je sve življi. Po intenzivnom ekonomskom, društvenom i kulturnom životu, razvoju i napretku u drugoj polovini XIX veka, Šabac dobija ime „Mali Pariz“. Ovaj period uspešnog razvoja Šapca prekida Prvi svetski rat u kome šabački kraj podnosi velike ljudske i materijalne žrtve. U neposrednoj blizini Šapca, na planini Cer, avgusta 1914. odigrala se čuvena Cerska bitka u kojoj je srpska vojska izvojevala veliku pobedu nad austro-ugarskom vojskom. Stanovništvo Šapca je u Prvom svetskom ratu više nego prepolovljeno. Od predratnih 14.000 stanovnika, u gradu je krajem 1918. bilo 7.000 živih duša. Usled velikog stradanja u ovom ratu, Šabac je nazvan „Srpski Verden“, po francuskom gradu koji je odolevao silnim nemačkim napadima u Prvom svetskom ratu. Za ratne zasluge Šabac je dobio tri ordena: francuski Ratni krst sa palmom, čehoslovački Ratni krst i Karađorđevu zvezdu. Između dva svetska rata Šabac se oporavlja i nastavlja razvoj, ali sada u znatno promenjenim okolnostima. U novostvorenoj Kraljevini SHS, odnosno Jugoslaviji, on više nije pogranično mesto čime je dosta izgubio na značaju.

U Drugom svetskom ratu Šabac je opet podneo velike ljudske i materijalne žrtve. Slobodu krajem 1944. nije dočekalo 7.000 Šapčana. Nosilac razvoja Šapca posle Drugog svetskog rata bila je hemijska industrija „Zorka“, koja je bila jedan od najvećih industrijskih kompleksa socijalističke Jugoslavije..Razvoj Šapca posebno je bio intenzivan tokom 70-ih godina minulog veka, kada je izgrađeno više stambenih naselja i značajnih infrastrukturnih objekata. Nosioci razvoja Šapca danas su poljoprivredna i prehrambena proizvodnja, metaloprerađivačka i hemijska industrija. Šabačka „mala privreda“ formirana u poslednjoj decenije minulog veka, danas je izrasla u vodeća privatna preduzeća Srbije.

ZADATAK

Na mapi pronadji mesto iz kojeg potiču tvoji roditelji i označi ga. Pogledaj satelitski snimak i uoči karakteristike reljefa u tom delu našeg zavičaja.

MOJ ZAVIČAJ

ŽeljkaBojić

O svemu pomalo

Примери из праксе

Mali Sloveni – rad učenika II razreda

KAKO KONCIPIRATI I OBLIKOVATI TEKST DA GA LAKŠE ČITAJU OSOBE S DISLEKSIJOM

Blumova taksonomija u ocenjivanju

Sabiranje i oduzimanje do 1000

Kultivisane životne zajednice

Mere i merenje

Moj zavičaj

Domaća lektira, pesme Ljubivoja Ršumovića

ВАЗДУХ – УСЛОВ ЖИВОТА

Јесен